تقریبا تمامی خانواده های ایرانی مخالف نمایش فیلم های مستهجن در فضای خانه هستند ولی ممکن است با پخش فیلم های ماهواره ای که محسوس و یا نامحسوس این کار را انجام می دهند مخالفتی نداشته باشند. وقتی نور ایمان در وجود شخص کاهش یابد، فرد به صورت کاملا ناخود آگاه به افرادی علاقه مند می شود که در سطح پایین تری ازایمان و معنویت قرار دارد که این نوع افراد در مسجد قابل یافت نیست. پس برای یافتن آنها از مسجد فاصله می گیرد و درست همینجاست که مقدمات لغزش او فراهم می شود.

یکی از مهم ترین آسیب هایی که باعث بازماندن بچه مسجدی ها از رشد و تکامل دینیشان می شود، مشکلات شهوانی؛ تحریک و عدم کنترل بر غریزه جنسی است. در بسیاری از صحنه های فیلم های ماهواره ای گفتوگو هایی انجام می شود که به طور مستقیم بر غریزه جنسی تاثیر می گذارد. حتی در قسمت هایی دیده می شود که حالت پوشش و حتی حرکت دوربین طوری برنامه ریزی شده که این مورد را تشدید می کند. در برخی از این فیلم و سریال ها از روش تداعی معنا استفاده می شود بدین صورت که دختر و پسری را در گفت و گوی عاشقانه به نمایش می کشند و در حین این گفت و گو جمله ای نا تمام را به زبان می آوردند ؛ اگر چه در ظاهر چیزی احساس نمی شود اما نو جوان به راحتی تداعی می کند که منظور او چه بوده و یا ادامه آن را مو به مو تصور کند.

بنا بر مطالب قید شده این موضوعات نه تنها باعث تاثیرات عصبی و روحی می شود بلکه زمینه گناه را برای نوجوانان نیز محیا می کند و این دقیقا همان چیزی است که دشمنان به دنبال آن هستند. پس می طلبد که ما خود را از آن آگاه کنیم.

یکی دیگر از آثار مخرب نگاه کردن به فیلم های ماهواره این است که فرد دچار حواسپرتی می شود و از لحاظ فکری و ذهنی دچار تشتت حواس می گردد. اتلاف وقت از دیگر آثار مخرب نگاه کردن به فیلم های ماهواره ای است . طوری که فرد هم هنگام نگاه کردن به فیلم وقتش را از دست می دهد و هم پس از تماشای فیلم مدت زیادی را صرف فکر کردن به آن فیلم می کند. طبق گفته های علمی داشمندان هرفرد به هنگام نگاه کردن به فیلم، به طور تقریبی به اندازه سه ساعت انرژی مصرف می کند که خود باعث ایجاد خستگی در وی می شود.

تاثیر اینگونه فیلم ها طوری است که جهان بینی مخاطبان را تغییر می دهد زیرا ایدئولوژی ما بر اساس جهان بینی ماست. برای مثال بحث مد و مد گرایی که گریبان گیر امروز جامعه ما است، در فیلم های ماهواره ای به گونه ای عرضه می شود که یه صورت مستقیم بر جهان بینی مخاطبان به ویژه نوجوانان تاثیر سو می گذارد. طوری که فکر می کنند اگر آنگونه لباس بپوشند برتر هستند یا اگر لباس های این چنینی بپوشند زیبا هستند.

به طور مثال جوری تاثیر می گذارد که فکر میکنند که مرد هایی که از موقعیت اجتماعی خوبی برخوردار هستند ریش خود را تیغ می زنند یا کسانی که در موقعیت اجتماعی پایین تری قرار دارند ریش می گذارند. ما باید توجه داشته باشیم که نوجوانانی که از دنیای پر از فساد و شهوت و تضاد های غیر انقلابی به سنگر مساجد پناه می آورند ممکن است که طرز تفکرش به ما و یا دیگر نوجوانان مسجدی یکی نباشد پس می بایست زمینه روحی و تاثیر گذاری متناسب به صلیقه یشان را مد نظر بگیریم.

ما نمی توانیم که همیشه به دنبال بچه ها باشیم؛ گاهی اوقات خود خانواده ها بچه ها را وارد این فضا می کند پس می بایست یک چاره کلی اندیشید. تربیت عقلانی ؛ یعنی ایجاد یک ماکانیزم فکری برای نوجوانان. تا خود خوب و بد را تشخیص دهند و قدرت تحلیل یابند, یاد آن جمله شهید مطهری بزرگوار می افتم که می فرمایند: اندیشدیدن را بیاموزید نه اندیشه ها را... نوجوانی که زاده این مکانیزم است خود داراری قدرت تفکر و تعقل است و با تحلیل هر موضوع و در نتیجه شناخت مسیر مسلما تا حد زیادی دچار این اشتباه ها نخواهد شد.

هنگامی که ما می خواهیم تربیت عقلانی کنیم می بایست به اصول توجه داشته باشیم و ضروری است که به نوجوانان این باید ها و نباید ها را آموزش دهیم. برای مثال باید یاد بگیرند که "زیادی نشانه برتری نیست" یا به زبانی دیگر " کثرت دلیل بر حقانیت نیست" اگه نوجوانان به عمق این جمله پی ببرند در مواجه به بحث مد و مد گرایی این چنین سردرگم نمی شوند چرا که خود قدرت تحلیل دارند.همچنین شیوه بیان نیز تاثیر بسزایی می توان در این تربیت داشت. مثلا بدون عنوان کردن ماهواره از اثرات سو آن بگوییم طوری که نوجوان خود به این باور و عقیده برسد که ماهواره از این دسته موارد است و تاثیراتی بر زندگی فردی و اجتماعی دارد.